Një bashkëpunim i drejtuar nga Universiteti Cornell ka krijuar robotët e parë mikroskopikë. Ata përfshijnë përbërës gjysmëpërçues. Kjo i lejon ata të kontrollohen dhe të ecin me sinjale elektronike standarde.

Këta robotë ofrojnë një model për ndërtimin e versioneve edhe më komplekse që përdorin inteligjencën e bazuar në silic. Ato mund të prodhohen në masë dhe mund të udhëtojnë një ditë përmes indeve njerëzore dhe gjakut.

Robotët në këmbë janë përsëritja e fundit, e në shumë mënyra një evolucion, i krijimeve të mëparshme nanoskale të Cohen dhe McEuen, nga sensorë mikroskopikë te makinat origami me bazë grafeni.

Robotët e rinj janë rreth 5 mikronë të trashë (një mikron është një e milionta e metrit), 40 mikronë të gjerë dhe ndryshojnë nga 40 deri në 70 mikronë në gjatësi. Çdo robot përbëhet nga një qark i thjeshtë i bërë nga fotovoltaikë silikoni. Ai në thelb funksionon si trungu dhe truri. Gjithashtu, është i përbërë edhe nga katër aktuatorë elektrokimikë që funksionojnë si këmbë.

Studiuesit kontrollojnë robotët duke ndezur impulse lazer të ndryshëm. Secili prej tyre ngarkon një grup të veçantë këmbësh. Duke ndryshuar lazerin përpara dhe prapa midis fotovoltaikëve, roboti ecën.

Robotët sigurisht që janë të teknologjisë së lartë. Por, ata veprojnë me tension të ulët (200 milivolt) dhe fuqi të ulët (10 nanovat). Gjithësesi mbeten të fortë për madhësinë e tyre. Për shkak se ato janë bërë me procese standarde litografike, ato mund të fabrikohen paralelisht.

Studiuesit po eksplorojnë mënyra për të mbledhur robotët me elektronikë më të komplikuar. Ata gjithashtu llogarisin në bord përmirësime që mund të rezultojnë një ditë në tufa robotësh mikroskopikë që zvarriten nëpër materiale dhe i ristrukturojnë ato, qepin enët e gjakut ose dërgohen në masë për të hetuar pellgjet e mëdha të trurit të njeriut.

Kontrolli i një roboti të vogël është aq me detaje sa duket sikur jemi aty. Makineritë si këto do të na çojnë në të gjitha llojet e botës mahnitëse që janë shumë të vogla për t’u pare.

Ky përparim i hulumtimit ofron mundësi interesante shkencore për të hetuar pyetje të reja në lidhje me fizikën e lëndës aktive dhe në fund të fundit mund të çojë në materiale robotike futuriste.